Posted: Sun May 01, 2005 4:10 am
Because of the Day I’m full of religion fellings and I send you this. I’ sorry I have it only in greeks.
ΛΟΓΟΣ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΣ
Εί τις ευσεβής και φιλόθεος, απολαυέτω της καλής ταύτης και λαμπράς πανηγύρεως.
Εί τις δούλος ευγνώμων, εισελθέτων χαίρων είς την χαράν του Κυρίου αυτού.
Εί τις έκαμε νηστεύων, απολαυέτω νύν το δηνάριον.
Εί τις από της πρώτης ώρας ειργάσατο, δεχέσθω σήμερον το δίκαιον όφλημα.
Εί τις μετά την τρίτην ήλθεν, ευχαρίστων εορτασάτω.
Εί τις μετά την έκτην έφθασε, μηδέν αμφιβαλλέτω· και γάρ ουδέν ζημιούται.
Εί τις υστέρησεν είς την εννάτην, προσελθέτω, μηδέν ενδοιάζων.
Εί τις είς μόνην έφθασε την ενδεκάτην, μη φοβηθή την βραδύτητα· φιλότιμος γάρ ών ο Δεσπότης, δέχεται τον έσχατον, καθάπερ και τον πρώτον.
Αναπαύει τον της ενδεκάτης, ως τον εργασάμενον από της πρώτης.
Και τον ύστερον ελεεί, και τον πρώτον θεραπεύει.
Κακείνω δίδωσι, και τούτω χαρίζεται.
Και τα έργα δέχεται, και την γνώμην ασπάζεται.
Και την πράξιν τιμά, και την πρόθεσιν επαινεί.
Ουκούν εισέλθετε πάντες είς την χαρά του Κυρίου ημών· και πρώτοι και δεύτεροι τον μισθόν απολαύετε.
Πλούσιοι και πένητες, μετ΄ αλλήλων χορεύσατε.
Εγκρατείς και ράθυμοι, την ημέραν τιμήσατε.
Νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες, ευφράνθητε σήμερον.
Η τράπεζα γέμει, τρυφήσατε πάντες.
Ο μόσχος πολύς, μηδείς εξέλθη πεινών.
Πάντες απολαύετε του συμποσίου της πίστεως.
Πάντες απολαύσατε του πλούτου της χρηστότητος.
Μηδείς θρηνείτω πενίαν· εφάνη γάρ η κοινή Βασιλεία.
Μηδείς οδυρέσθω πταίσματα· συγγνώμη γάρ έκ του τάφου ανέτειλε.
Μηδείς φοβείσθω θάνατον· ηλευθέρωσε γάρ ημάς του Σωτήρος ο θάνατος.
Έσβεσεν αυτόν, υπ΄ αυτού κατεχόμενος.
Εσκύλευσε τον Άδην, ο κατελθών είς τον Άδην.
Επίκρανεν αυτόν, γευσάμενον της σαρκός αυτού· και τούτο προλαβών Ησαΐας, εβόησεν.
Ο Άδης, φησίν, επικράνθη, συναντήσας σοι κάτω.
Επικράνθη, και γάρ κατηργήθη.
Επικράνθη, και γάρ ενεπαίχθη.
Επικράνθη, και γάρ ενεκρώθη.
Επικράνθη, και γάρ καθηρέθη.
Επικράνθη, και γάρ εδεσμεύθη.
Έλαβε σώμα, και Θεώ περιέτυχεν.
Έλαβε γήν, και συνήντησεν ουρανώ.
Έλαβεν, όπερ έβλεπε, και πέπτωκεν, όθεν ούκ έβλεπε.
Πού σού θάνατε το κέντρον;
πού σου Άδη το νίκος;
Ανέστη Χριστός, και σύ καταβέβλησαι.
Ανέστη Χριστός, και πεπτώκασι δαίμονες.
Ανέστη Χριστός, και χαίρουσιν Άγγελοι.
Ανέστη Χριστός, και ζωή πολιτεύεται.
Ανέστη Χριστός, και νεκρός ουδείς επί μνήματος.
Χριστός γάρ εγερθείς έκ νεκρών, απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο.
Αυτώ η δόξα και το κράτος είς τους αιώνας των αιώνων.
Αμήν.
ΛΟΓΟΣ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΣ
Εί τις ευσεβής και φιλόθεος, απολαυέτω της καλής ταύτης και λαμπράς πανηγύρεως.
Εί τις δούλος ευγνώμων, εισελθέτων χαίρων είς την χαράν του Κυρίου αυτού.
Εί τις έκαμε νηστεύων, απολαυέτω νύν το δηνάριον.
Εί τις από της πρώτης ώρας ειργάσατο, δεχέσθω σήμερον το δίκαιον όφλημα.
Εί τις μετά την τρίτην ήλθεν, ευχαρίστων εορτασάτω.
Εί τις μετά την έκτην έφθασε, μηδέν αμφιβαλλέτω· και γάρ ουδέν ζημιούται.
Εί τις υστέρησεν είς την εννάτην, προσελθέτω, μηδέν ενδοιάζων.
Εί τις είς μόνην έφθασε την ενδεκάτην, μη φοβηθή την βραδύτητα· φιλότιμος γάρ ών ο Δεσπότης, δέχεται τον έσχατον, καθάπερ και τον πρώτον.
Αναπαύει τον της ενδεκάτης, ως τον εργασάμενον από της πρώτης.
Και τον ύστερον ελεεί, και τον πρώτον θεραπεύει.
Κακείνω δίδωσι, και τούτω χαρίζεται.
Και τα έργα δέχεται, και την γνώμην ασπάζεται.
Και την πράξιν τιμά, και την πρόθεσιν επαινεί.
Ουκούν εισέλθετε πάντες είς την χαρά του Κυρίου ημών· και πρώτοι και δεύτεροι τον μισθόν απολαύετε.
Πλούσιοι και πένητες, μετ΄ αλλήλων χορεύσατε.
Εγκρατείς και ράθυμοι, την ημέραν τιμήσατε.
Νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες, ευφράνθητε σήμερον.
Η τράπεζα γέμει, τρυφήσατε πάντες.
Ο μόσχος πολύς, μηδείς εξέλθη πεινών.
Πάντες απολαύετε του συμποσίου της πίστεως.
Πάντες απολαύσατε του πλούτου της χρηστότητος.
Μηδείς θρηνείτω πενίαν· εφάνη γάρ η κοινή Βασιλεία.
Μηδείς οδυρέσθω πταίσματα· συγγνώμη γάρ έκ του τάφου ανέτειλε.
Μηδείς φοβείσθω θάνατον· ηλευθέρωσε γάρ ημάς του Σωτήρος ο θάνατος.
Έσβεσεν αυτόν, υπ΄ αυτού κατεχόμενος.
Εσκύλευσε τον Άδην, ο κατελθών είς τον Άδην.
Επίκρανεν αυτόν, γευσάμενον της σαρκός αυτού· και τούτο προλαβών Ησαΐας, εβόησεν.
Ο Άδης, φησίν, επικράνθη, συναντήσας σοι κάτω.
Επικράνθη, και γάρ κατηργήθη.
Επικράνθη, και γάρ ενεπαίχθη.
Επικράνθη, και γάρ ενεκρώθη.
Επικράνθη, και γάρ καθηρέθη.
Επικράνθη, και γάρ εδεσμεύθη.
Έλαβε σώμα, και Θεώ περιέτυχεν.
Έλαβε γήν, και συνήντησεν ουρανώ.
Έλαβεν, όπερ έβλεπε, και πέπτωκεν, όθεν ούκ έβλεπε.
Πού σού θάνατε το κέντρον;
πού σου Άδη το νίκος;
Ανέστη Χριστός, και σύ καταβέβλησαι.
Ανέστη Χριστός, και πεπτώκασι δαίμονες.
Ανέστη Χριστός, και χαίρουσιν Άγγελοι.
Ανέστη Χριστός, και ζωή πολιτεύεται.
Ανέστη Χριστός, και νεκρός ουδείς επί μνήματος.
Χριστός γάρ εγερθείς έκ νεκρών, απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο.
Αυτώ η δόξα και το κράτος είς τους αιώνας των αιώνων.
Αμήν.
